BRABANT IN POETICIS
voor Herman Pijfers
Belangwekkend
omtrent Brabant
in
poeticis
is
dat de uitgevers zeggen
dat
er geen markt voor is.
-
Er is geen hond die het leest
zeggen
de uitgevers en wie zal dat betalen?
Wat
vergeten wordt
is
de eindeloze droefheid
van
het landschap
de
canadassen en de hei
achter
flats en woestijnen
en
de ellende der boeren
in
de gesaneerde huizen.
De
pastoors,
prelaten
der oudheid
zijn
getrouwd
en
dragen C en A met weekendshirts
de
stolpen zijn naar de zolder
of
naar de stad.
Onze
Lieve Heer is
van
het fluweel gehaald
en
hangt
aan
twee betonspijkers
op
de schouw.
De
Zoete Moedermaagd
is
verdrongen van de mantel
door
Robert Th. Kennedy
een
God van deze tijd
in
metalen lijst,
een
martelaar met kuif
aan
allen welvertrouwd
door
de kast
met
immer openstaande gulp.
Van
het verleden spreken
alleen
nog de koppen
waar
Brueghel zijn handen
aan
vol gehad zou hebben.
Sommige
zijn op een sokkel geplaatst
met
het opschrift HEER
en
staan te kijk
temidden
van hun eigen industrie
tussen
kalk van hollandse adel
en
het bruisend gebeuren der media.
Zij
hebben iemand
om
het allemaal te zeggen.
Zij
hebben iemand
om
het allemaal te schrijven
De
sokkel wordt iedere week gestoft
en
eens per jaar opnieuw verguld.
Maar
als alles stil is en dood
de
motor, het magisch oog
de
kast met open gulp,
dan
groeit het oud verdriet
omheind
door berk en els
en
gedekt door horden:
grote
zware roosters
die
men vlechten moest
uit
eiketakken
om
het zomerhooi te bergen
op
de winterzolders
niet
die van de stolpen
maar
die van het vee.
Brabant
in poeticis is dood
zeggen
de culturele maandbladmesters.
Maar
wel dient bemerkt
dat
er nog boeren leven
helemaal
in het heden
niet
gesaneerd voor de wet
maar
wel aangekleed in bed.
denkend
aan Brabant
zoals
God het ooit gewild heeft:
een
arm land
met
veel zand
en
veel mos op het dak.
Zij
bidden vaak de rozenkrans
in
stilte. In het kerkblad
staan
de kapelaans
die
zijn weggegaan
naar
een leven
met
vrouw en kinderen
In
de open gulp
staan
zij vaak te prijk
nu
sprekend uit het volle leven.
Denkend
aan Brabant
zien
de boeren
combiners
vol vooruitgang
vechten
tegen het Rozenhoedje
Er
blijft
het
droevig vergezicht.
De
bomen, staan hoog
en
goedkoop in de avond.
Niemand
helpt de boeren
in
hun versleten stolpen
dan
Robert Th. Kennedy
een
God in stalen lijst.