Piet Schellekens  
Wachtende mannen
een foto-bijdrage

 

   U kent hem wel, de man die liever buiten de winkel wacht en niet mee naar binnen wil om ondergoed of een overhemd te kopen. Zijn vrouw slooft zich voor hem uit om in de rekken een aardig model te zoeken, in de juiste kleur en maat. Intussen staat meneer voor de zaak een sjekkie te draaien. Vaak zijn het mannen van middelbare leeftijd die al jaren zijn getrouwd en niet zelden onder de plak zitten. Zelfs al is het voor hun vrouw bedoeld, dan nog blijft het voor veel mannen onwennig, zo’n kledingzaak en voelen ze zich opgelaten. Mannen zijn meer thuis in een bouwmarkt of elektronicazaak, ze houden niet van dat softe gedoe met textiel. Over het algemeen nemen mannen ook sneller beslissingen dan vrouwen. Ze bakkeleien op z'n hoogst wat met de verkoper over voor- en nadelen van een apparaat, maar dat is meer een haantjesritueel.
Vrouwen daarentegen zijn bij stoffen en kleding in hun element. Ze bekijken alles grondig, draaien het om, voelen eraan, kijken naar de prijs, leggen het weg en hebben alweer iets anders gezien. Ondertussen ratelen ze maar door en zo luid dat de hele winkel kan meegenieten:
   “Is dit hier niks voor jou, Sjaak? Je hebt nog maar één pyjama, die draag je nu al 8 jaar."
   "Kijk eens", vervolgens houdt ze een pyjamabroek voor zijn middel.
   ”Nou, die staat je best goed! De elastiek zit helemaal niet zo strak, voel zelf eens even, daar heb je toch altijd zo’n last van?!"
Sjaak kan op zo’n moment wel door de grond zakken.
   "Staat je hartstikke leuk,  zullen we dat maar doen?”
   “Ja doe maar”, bromt Sjaak, “ik loop vast naar buiten."
Winkelen is iets waar veel mannen niet van houden. Als ze dan toch met hun vrouw mee moeten om te shoppen en kleding te kopen, blijven ze wel buiten staan wachten. En dan liever wat verderop, want anders roept ze je de winkel in om te komen passen. Een van de ergste dingen die een man kan overkomen is een pyjama passen. Dat hij in een kleedhokje moet waarvan het gordijn niet helemaal sluit. Tot overmaat van ramp komt zijn vrouw ook nog samen met de verkoopster kijken of het wel de juiste maat is. Zo’n traumatische ervaring komt een man nooit meer te boven.
   Veel mannen besteden het kopen van kleding dus uit aan hun vrouw of doen een bestelling bij een postorderbedrijf. Als ze dan tóch perse mee naar de stad moeten, tonen ze een eindeloos geduld, zolang ze maar niet mee naar binnen hoeven.