De
mispel langs de dijk
De mispel is
een beetje aan het verdwijnen als cultuurboom in onze streken. De Romeinen
hebben hem indertijd meegenomen naar het noorden. Ook hier ontdekte men de
eetbaarheid van de vrucht van de mispel. Hij moet dan natuurlijk wel zo
rot als een mispel zijn. De vorst moet er overheen gaan, de vrucht wordt
donker en zacht en is dan eetbaar, als mispel of verwerkt tot gelei of
jam. In vroeger tijden ontbrak de mispel niet op de erven van de
Nederlanders.
Nu zie je ze nog wel eens aangeplant als struik in perken van de
gemeente.
Enkele jaren geleden kreeg ik van de Provincie Brabant een gigantische
kaart van Brabant (kamerbreed) met daarop de monumentale bomen die de
provincie telt. Als je dan bomen gaat fotograferen wil je natuurlijk de
uitersten meenemen. Zo ook de meest westelijke monumentale boom van
Brabant. Boomnummer 312, de mispel, ligt vlak aan de Zeeuwse grens, ten
noordwesten van Woensdrecht langs de dijk van de Hogelwaard-polder. Als je
niet gewaarschuwd bent door kaart en beschrijving, zou je d'r zo langs
rijden. Want op een afstandje lijkt het niet meer dan een of andere
struik. Dichterbij gekomen zie je meteen het karakteristieke langgerekte
blad, wat lijkend op bijvoorbeeld de abrikoos. Toch schijnt deze mispel
geplant te zijn in het eerste decennium van de vorige eeuw. De mispel
behoort overigens tot de rozenfamilie. Dus eigenlijk bij de kweeën, de
appels, de meidoorns, de rozen, de cotoneasters, de rozen enz....