De
treurwilg van Emile van Loon
Wethouder
Emile van Loon begon achter zijn kapitale pand aan de markt van Roosendaal
in 1883 met de aanleg van een schitterende tuin. Hij legde vijvers aan en
plantte verschillende inheemse en uitheemse boomsoorten. Hij moet een
bomenliefhebber geweest zijn want nu 120 jaar later kunnen wij genieten
van van de tot giganten uitgegroeide bomen die hij geplant heeft. De tuin
is sinds 1938 een openbaar park. Dit is zo gekomen omdat in dat crisisjaar
de Roosendaalse Van Gilsebank failliet ging. De eigenaresse mevrouw Van
Gilse-van Loon woonde toen in het voornoemde huis en moest haar
bezittingen verkopen aan de gemeente. De gemeente hield onder de bevolking
van Roosendaal een geldinzameling om het project te kunnen bekostigen. Het
huis werd stadhuis en de tuin een stadspark. Ik zal de komende tijd
verschillende bomen uit dit park bespreken. De eerste die ik laat zien is
de gigantische treurwilg die midden in het park staat. Volgens de kenner (Gerrit
de Graaff, auteur van het boek "Monumentale bomen in Nederland) is
hij met een hoogte van 30 meter
de hoogste treurwilg van Nederland.
Eind 19e
eeuw konden ze nog hekken maken. Prachtig dit monumentale hek rond het
Emile van Loonpark.