De
rode beuk voor het kerkhof
Het zat
allemaal mee die dag, 7 januari 2007. Het was zonnig, strakblauwe
hemel, en de vlaamssprekende dame van onze Tomtom wees ons een
alternatieve route van Goirle richting Zijtaart. Eerst rij je door de
uitgestrekte boomkwekerijen van Oisterwijk, Haaren, Esch en Boxtel en dan
duik je zomaar het coulisselandschap in. Als je dan bij het binnenrijden
van het dorp Olland jezelf en je partner het lied 'up Olland up' hoort
zingen, dan weet je: 'het zit hier goed'. Ik weet het, ik val in
herhalingen, maar Brabant is af en toe zo mooi. Je moet alleen de moeite
nemen het te ontdekken. Beschouw het als je vakantieland en ga daar kijken
waar je nog nooit geweest bent. Nou, Olland bijvoorbeeld. Een zeer
sfeervol kerkhof met vlak daarbuiten een knaap van een beuk. Beuken mogen
misschien dan wel niet zo oud worden als eiken, lindes en taxussen, maar
ze zien er wel bijna altijd gezond uit. Het lijkt wel de niet drinkende,
niet rokende, veel sportende, gezond etende onder de boomsoorten. De
vitaliteit straalt er van af. Zo ook bij de beuk in Olland die volgens de
schouwgegevens toch geplant moet zijn rond 1850. Ik ga zeker een keer
terug om deze boom te fotograferen als hij zijn rode muts op heeft staan.