Het roestend anker van zijn schip

lag nu te drogen

de reis vervolgt met zijn geluk

is hij in veel havens binnengelopen

En zonder weet van café en dok

heeft hij misschien zelfs

ook al was het maar heel even

een thuishaven gevoeld

Maar wordt door de glinstering

en constante verwondering

het beeld verwaterd

of misschien wel verzonnen?

De snelheid doet er niet toe

en weerzien wordt belangrijker

van reizen word je moe

maar blijf je verder kijken?