|
BEVERSLUIS EN DOHMEN |
|||||||||||||
Ademhalen
|
||||||||||||||
BEVERSLUIS EN DOHMEN |
||||||||||||||
U kunt
dit gedicht ook beluisteren!
Ademhalen In
mijn tijd als tsunami had
ik geen troost te bieden ik
kon slechts voortrazen vernietigen
en uitwoeden want
dat was mijn aard niet
lang daarna muteerde ik
tot vogelgriep en sprong over
van dier naar mens ik
verraadde mijn bedoelingen al
toen ik een hand gaf en
begroette met een glimlach demoniseer
me tot halfbakken filosoof
en ik muteer met die woorden
mee er is immers geen
rede mogelijk zonder passie
we kijken ieder naar het
universum vanuit de gevangenis
van ons denken en
als we ooit vrijkomen kunnen we
opgelicht ademhalen.
|
||||||||||||||