BEVERSLUIS EN DOHMEN |
|
twee spiegels
|
|
BEVERSLUIS EN DOHMEN |
|
U kunt
dit gedicht ook beluisteren!
Het
is geen pleidooi het
is een dilemma het
is wat je nog kunt horen
in een roezemoes van
stemmen het is wat niet
zal blijven drijven en
wat ook nog niet kan
zwemmen het is de
moeite ook niet waard
te klein om echt
te beschermen Van
veraf kun je niet zien of
het een grafsteen of een zerk is het
is ook niet te onderscheiden of
de kogel door de kerk is 't
is wat de wolk nog wilde zeggen nu
zij bijna langs het zwerk is en
wat de melkboer aan komt prijzen wat
volgens hem het beste merk is Als
de woorden niet meer zeggen
waar je hier nog voor
moet boeten als de vlucht
je laatste redding is
dan stem je met de voeten als
je stemming naar een hel is waar
de angsten je begroeten onvervuld
ten hemel voorbij
aan elk heilig moeten Het
is een spiegel voor twee gezichten het
is een hoed vol doorzichtigheid het
is een haperende herpesfluit het
is een snoevende sneuneus het is een dwangneurose.
|
|