BEVERSLUIS EN DOHMEN |
|
zwerversblik
|
|
BEVERSLUIS EN DOHMEN |
|
Zwerver Er
staat geen maat meer
op mij niemand kan
me stoppen op
's heren wegen door
het bergland van
mijn gedachten de
dalen zijn er vaak kaler
dan de toppen als
de korte metten gemaakt zijn
in dit fraaie landschap kan
ik alleen mezelf foppen met
het boeiend vergezicht dat
nergens bestaat en dat ik
toch hoor kloppen in
het ritme waarin het hart draalt als
het drentelt in eigenrichting beneden
en boven samen soppend ingesleten
als rivieren van dag en nacht
op dezelfde plaats zijn je kunt je
mag de boontjes doppen en als
jij ze snijd voel ik de pijn.
|
|