Jeugd
De
balzalen van mijn jeugd
Mysteries
in de ogen van een vrouw
Verloren
woordloze geneugten
Niet
gesproken van toekomst of trouw
Een
echo die navraagt hou ik van jou
Ruist
door de balzalen van mijn jeugd.
De
balzalen van mijn jeugd
Gevuld
met loze woorden, vage vrienden,
Die
alsnog krijgen wat ze verdienden
Dankbaarheid
uit overtuiging
Dat
ik ook niet weet of er iets misging
In
de balzalen van mijn jeugd.
De
balzalen van mijn jeugd
Even
vloeibaar als vasthoudend,
Even
gejat als gelouterd,
Tezelfdertijd
gevormd als ze zijn afgebroken,
-Van
elke weerbaarheid verstoken-
hebben
hun wortels in anarchie en deugd
intense
pijn en ook veel vreugd
Verlicht
de balzalen van mijn jeugd.
De
balzalen van mijn jeugd
Raken
voller als ik ouder word
Tijdslimiet
die elk gesprek beknot
En
ergens ooit ontdek je dat
Nooit
een gesprek als was in je
Handen
is, een fijn gemis van koper
Elke
lettergreep uitgesproken
Blijkt
een stille zeisloper
In
de balzalen van mijn jeugd.
De
balzalen van mijn jeugd
Ik
loop er nog graag in
Gedachten
rond. Muziek klinkt
Ervaar
toch verstilling, enkel
Gewaarwording,
de smaak
Van
mamma’s stem. Ik
Kan
er kijken, maar
Aankomen
nooit...
Aan
de balzalen van mijn jeugd.
|