Leuren
met de keet van Kan.
Zo
eren wij de groten;
in
cultuur en kunst.
Leuren
met de keet van Kan.
Armoeiig?
Armtierig?
Man,
da's hier een gunst!
Het
zweet in de jurken
van
de Zangeres zonder Naam.
Stinkt
naar augurken.
Maar
ze verwierven wčl de faam,
die
hoog boven de zangeres
zelf
uitgaan.
Leuren
met de keet van Kan.
Zo
eren zij de groten;
de
mensen in Den Haag.
Particulier
initiatief?
Ja,
graag: handig en niet duur.
Want
kunst is sluitpost,
evenals
cultuur.
Geen
idee!
Geen
aanzet tot.
Geen
splinter initiatief
voor
die ene man.
Geen
cd,
geen
biografie.
Dagboeken
kwamen uit, dat wel.
Alleen
niet ter ere van Wim Kan.
Niemand
die zich tot iets kweet.
Er
was alleen een ouwe keet.
Die
werd op transport gesteld.
En
ontheemd te kijk gezet,
binnen
de muren van een naargeestige kazerne.
Jappenkampslachtoffer
Kan zou hierover gezegd hebben:
"Ha,
gezellig! Eindelijk weer achter prikkeldraad!"
Nu
moet 't nog een naam krijgen.
Wat
vind je van Keetje Tippel?
De
naam is Keetje Tippel.
De
keet uit Kudelstaart.
Waar
straks in de kazerne,
ieder
meewarig naar staart.
De
klink van 't gamm'le deurtje,
heeft
kan zelf nog beroerd.
Ik
geloof dat die paar planken,
geen
Kan-kenner nog roert.
Hij
begreep De Avonden
van
volksschrijver Reve.
Doordrongen
van het feit:
ouwejaar
is leven!
De
laatste beladen uren
boog
Kan om tot een feest.
Met
een briljante conférence.
En
dat was 't weer mooi geweest.
En
in oktober al gonsde de vraag door 't land:
'Doet
ie 't, of doet ie 't niet?'
En
dan deed ie 't eerst wel.
Maar
toen weer liever niet.
Dan
had ie weer z'n duim verstuikt.
Of
sleutelde nog aan een lied.
De
komediant zaaide treffend twijfel.
Hij
wist goed wat ie deed.
En
bezorgde ons op die laatste avond
weer
onvergetelijke keet.
En
die staat nu op een kazerne-terreintje
angstvallig
verscholen achter prikkeldraad.
Leuren
met de keet van Kan.
Daar
schreef hij al zijn teksten.
Iets
voor het openluchtmuseum?
Of
de Efteling? Voor de heksen!
Leuren
met de keet van Kan.
Het
is nog niet te laat.
Maar
misschien ook nog te vroeg,
althans
met Van der ploeg.
Maar
van leuren met de keet van Kan,
komt
er misschien nog iets anders van...
Misschien
wel een paleisje voor kleine kunsten.
Hŕrtje
Amsterdam.
Dan
tillen we de keet van Kan.
Alsnog
naar een hoger plan.
|