Vrijplaats CuBra Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert Het
geweld gaat door
Hoofdredactioneel
commentaar 23-10-07 Aan
studentenleider Edward Hlatshwayo, die werd gemarteld in politiehechtenis en
die ernstig medische hulp nodig heeft is andermaal borgtocht geweigerd door
de harteloze autoriteiten in Harare. Hij
is een van de vele slachtoffers van marteling die zijn weggekwijnd in
Mugabe’s gevangenissen na zware aframmelingen door onhandelbare
politiemannen, die zich nu gedragen als gangsters. Hlatshwayo’s
beproeving volgt hetzelfde patroon als wat MDC functionarissen eerder dit
jaar werd toebedeeld. Zij werden met veel media tam tam van de regering
gearresteerd, ervan beschuldigd dat ze terroristen waren, beestachtig
geslagen en opgesloten onder smerige omstandigheden – zonder medische
zorg, voedsel en toegang tot hun familie en advocaten. Na
verschillende maanden in de gevangenis werden ze allemaal, op een na,
vrijgelaten. Er was nooit enige twijfel aan hun onschuld. Zelfs de politie
wist aldoor dat ze onschuldig waren. Maar zij handelden op “bevel van
hogerhand” om hun gevangenen te straffen om ze een lesje te leren. Met
andere woorden – wederrechtelijke straf. Waarom? Gewoon
omdat het oppositieleden waren. De boodschap is duidelijk – Mugabe
tolereert geen afwijkend stemgeluid. Dit
gebeurt allemaal terwijl Zanu (PF) vertegenwoordigers – inclusief de
zogenaamde minister van justitie – vermoedelijk hun handen vol hebben aan
onderhandelingen met de MDC om Zimbabwe terug te brengen tot de regel van de
wet en een gelijkwaardig speelveld te scheppen om het houden van vrije en
eerlijke verkiezingen over vijf maanden te vergemakkelijken. De
MDC heeft ervoor gezorgd dat de Zuid-Afrikaanse President Thabo Mbeki
volledig op de hoogte is van alle gevallen van door de staat gefinancierd
geweld tegen afwijkende stemmen. Hij kan niet langer zeggen, zoals hij vaak
in het verleden deed, dat hij zich er niet van bewust is waar het Mugabe
regime op uit is. Het
moet nu toch voor iedereen pijnlijk duidelijk zijn dat vrije en eerlijke
verkiezingen niet in Zimbabwe kunnen worden gehouden onder deze voorwaarden. Mbeki’s
zelf opgelegde deadline verglijdt snel in de geschiedenis – zonder dat er
iets bereikt is. Onschuldige Zimbabweanen, zoals Hlatshwayo, blijven het
meest lijden onder de ongebreidelde wreedheid van het Mugabe regime. De
bal ligt geheel en al bij Mbeki – en de wereld kijkt toe.
|
|