Vrijplaats CuBra Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert Hoofdredactioneel
commentaar 15-5-2007 Goed van je, maat* Wij
juichen de Australische regering toe om haar principiële opstelling tegen
de menselijke ramp die Zimbabwe is vandaag de dag –
waarvoor één man, Robert Mugabe, verantwoordelijk is. We zouden
graag zien dat andere landen zo’n standpunt zouden overnemen. Hier
wordt de ondubbelzinnige boodschap de wereld ingestuurd dat wat er gaande is
in het land totaal onacceptabel is voor fatsoenlijke lieden. Sommige
mensen hebben gezegd dat men sport en politiek niet moet vermengen. Maar het
Mugabe regime doet het zelf. In het geval van cricket is Mugabe zelf de
beschermheer van Zimbabwe Cricket – dat zichzelf omgevormd heeft tot Zanu
(PF) cricket. Het wordt geleid door Zanu functionarissen. Ieder cricket team
dat Zimbabwe bezoekt wordt door de regering tot een propagandamiddel gemaakt
en in een rij opgesteld om de met bloed besmeurde hand van de dictator te
schudden. Zoals
in het verleden gebeurde, zou het bezoekende team worden gehuisvest in
vijfsterren hotels. Er zou brandstof worden gevonden om ze in luxe van en
naar het veld te rijden met een politie-escorte om er zeker van te zijn dat
ze niet zouden worden verstoord door hongerige, kwade menigten. De locale
media zouden voor hen kruipen en rondbazuinen dat alles tussen Zimbabwe en
de internationale gemeenschap goed zit. Namens
de meeste Zimbabweanen – dank aan John Howard. Dit
kan toch geen ernst zijn Het
is verachtelijk dat een land dat moedwillig zijn infrastructuur en economie
verwoest heeft omwille van macht en hebzucht een verantwoordelijke post
toegewezen heeft gekregen in een internationaal forum. Dat zo’n forum
toegewijd zou zijn aan duurzame economische ontwikkeling is bespottelijk. Als
de Verenigde Naties willen dat ze door de wereld serieus worden genomen,
zullen ze bij zichzelf moeten beginnen. Wanneer de leden een land als
Zimbabwe verkiezen om in hun mensenrechtencomité plaats te nemen op een
moment dat dat land de mensenrechten van de eigen burgers op grote schaal
met voeten treedt, kan er niet worden verwacht dat ze serieus worden
genomen. De
uitverkiezing van Francis Nhema, Zimbabwe’s minister van Toerisme, tot
hoofd van het VN comité voor Duurzame Economische Ontwikkeling (CSD) zou
nooit hebben kunnen plaatsvinden als het lag aan mensen die serieus aan de
slag willen. Zimbabwe is nu een hopeloos geval en zal grote injecties van
buitenlandse hulp nodig hebben om weer
op gang te komen. Het
heeft de wereld niets te melden over duurzame ontwikkeling. Misschien
wordt het voor de landen die deze organisatie financieren tijd om er ernstig
over na te denken of ze hun fondsen terug zouden moeten trekken en voor
nobeler doeleinden gebruiken. *Good
on yer, mate = Australisch Engels, vert.
|
|