Wilf
Mbanga
Vrijplaats
CuBra
Hoofdredactionele commentaren uit
The Zimbabwean
vertaald door Paul Bogaert
Hoofdredactioneel commentaar 15-4-13
Tijd om Zimbabwe opnieuw op te bouwen
Vandaag is het 33 jaar geleden dat Zimbabwe het blanke minderheidsbeleid
beëindigde. Het zou goed zijn als onze politici deze verjaardag van de
Onafhankelijkheid zouden gebruiken voor een zelfonderzoek met de blik op
het bepalen van waar het verkeerd ging en wat we moeten doen om dit
prachtige land weer op poten te krijgen.
Het lijdt geen twijfel dat de herdenkingen die we hebben gezien, vooral
in de laatste 15 jaar, geen euforie, enthousiasme en hoop uit de periode
van voor die tijd laten zien, en terecht. Het is algemeen bekend dat de
meerderheid van ons gedesillusioneerd is over de manier waarop dit land
werd bestuurd.
Wat begon als een veelbelovend land is teruggebracht tot een hopeloze
zaak door de manier waarop hebzuchtige en machtsgeile politici het
hebben uitgebuit. Vandaag de dag vragen mensen zich af waarom de
meerderheid, gezegend met zulk een overvloed aan mineralen, nog steeds
arm is, waarom de regering met een ad hoc budget werkt en waarom meer
dan 80 procent van de beroepsbevolking door de straten zwerft.
De meerderheid van de Zimbabweanen vraagt zich af waarom we niet kunnen
genieten van bewegingsvrijheid en vrijheid van politieke aanhang die
werd beloofd bij de onafhankelijkheid. We zijn verward door het feit dat
we afhankelijk zijn van regionale buren voor voedsel, banen en
gezondheid terwijl we in dit alles beter waren dan de meeste van deze
landen. We hebben meer natuurlijke en menselijke hulpbronnen dan veel
van onze buren. We begrijpen niet waarom we, met zulke
belezenheidgetallen en zo’n rijke basis aan geschoolde mankrachten, onze
families moeten achterlaten in een wanhopige zoektocht naar betere
inkomsten buiten ons vaderland.
Op het moment lijkt er niet veel in dit land gaande te zijn. Er is
onzekerheid over verkiezingen die dit jaar al of niet plaatsvinden. Er
is geen duidelijke visie over de koers van onze economie, en we hebben
een stevige cultuur van angst en ongerustheid over de dag van morgen
ontwikkeld.
Duidelijk is dat deze malaise het gevolg is van slecht beleid. Door de
jaren heen hebben onze politici ervoor gekozen het verkeerde beleid te
voeren, allemaal voortkomend uit een onbezonnen zoeken naar rijkdom en
macht en het dwarsbomen van ingebeelde vijanden. Toch zou Zimbabwe, als
we de dingen goed zouden doen, gemakkelijk zijn status van welvarend
land kunnen terugkrijgen.
Daarom is er, nu we vandaag Onafhankelijkheidsdag vieren, een grote
behoefte om duidelijk te zijn over onze fouten en de weg voorwaarts. Het
eerste wat we moeten doen is garanderen dat de nieuwe grondwet die is
bekrachtigd door het referendum van 16 maart de hoogste wet wordt.
Daarna moeten we eerlijke en vrije verkiezingen houden. Als we daarin
slagen, zal er veel van het resterende op zijn plaats vallen.
|
|