Vrijplaats CuBra Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert Hoofdredactioneel
commentaar 19-8-08 Een
overeenkomst is nog ver van huis De
hoop van miljoenen Zimbabweanen is nogmaals de bodem ingeslagen door de
harteloze koppigheid van Robert Mugabe. De lijdende bevolking van Zimbabwe
klampt zich, tegen beter weten in, vast aan de hoop dat Mugabe dit keer het
land het hoogste belang geeft. Iedere leider die werkelijk handelt in het
belang van het volk zou akkoord gaan met het afstaan van macht aan de man
die door het volk werd gekozen in de enige geloofwaardige verkiezingen van
29 maart. In
Johannesburg baden deze week duizenden Zimbabweaanse vluchtelingen bij de
Centrale Methodistenkerk voor een rechtvaardige en vredige oplossing voor de
crisis in hun land. Deze bannelingen zijn teruggebracht tot bedelaars en
schooiers van de straat, velen van hen gedwongen tot prostitutie en kleine
criminaliteit om de sloebers van de wereld te worden – Mugabe’s
krijgsgevangenen. Het is een treurig gezicht zoals zij onder dekens
bijeenkruipen op betonnen vloeren in de zalen, passages en trappenhuizen van
het kerkgebouw, waarbij hun gezichten leed en ellende uitdrukken. Wij
juichen Bisschop Paul Verryn toe voor het openstellen van zijn kerk voor de
daklozen. Bescheiden noemt hij dit een goede buurman zijn. Dat is hij
inderdaad – we zouden wensen dat er meer mensen zoals hij op de wereld
waren. Deze
Zimbabweaanse burgers zijn nu ver van huis. De kale zalen van deze
tijdelijke verblijfplaats drukken de gebroken menselijkheid van onze
landgenoten uit. Ze belichamen de vergane dromen die zij eens hadden over
het in hun onderhoud voorzien van achtergelaten geliefden. De vaste
ingezetenen van de kerk weten, net als miljoenen Zimbabweanen wereldwijd,
dat dit geen leven is. Sommigen
zijn afgestudeerd, sommige zijn studenten, andere zijn alleenstaande
moeders. Allemaal vertellen ze verdrietige verhalen over hoe zij zo levend
in Johannesburg onder dergelijke omstandigheden eindigen. Zij houden, zoals
de meeste Zimbabweanen, de adem in dat er iets positiefs uit de
onderhandelingen zal komen. Zij
wensen een waarachtige regeling, niet een bevestiging van Mugabe’s
kwaadaardige militaire junta. Ze willen geen
overeenkomst die enkel de SADC pleziert. De Zimbabweanen willen een
overeenkomst die gerechtigheid, vrede, gelijkheid, welvaart en een normaal
leven zal brengen. Ze zijn bereid om het vol te houden totdat er een
rechtvaardige oplossing voor onze crisis wordt gevonden. We
zijn onder de indruk van de krachtige vasthoudendheid van de MDC en Morgan
Tsvangirai om zich niet een overeenkomst door de Mugabe-Mbeki coalitie te
laten opdringen. In een uiterste poging om internationale erkenning en steun
te krijgen blijft deze coalitie onophoudelijk trekken aan een overeenkomst.
Maar uiteindelijk beseft de SADC dat een regeling niet kan worden opgelegd.
Niets minder dan een overeenkomst die erin resulteert dat Tsvangirai
de uitvoerende macht als Premier krijgt is acceptabel. Dit is de
uitdrukkelijke wil van het volk van Zimbabwe zoals duidelijk werd
bij de verkiezingen van 29 maart. Laat ons ervoor zorgen dat ze niet
in de steek worden gelaten.
|
|