Vrijplaats CuBra Uit The Zimbabwean - vertaald door Paul Bogaert Hoofdredactioneel commentaar 5-08-2008
Geef de vrede een kans Terwijl
de formatiegesprekken die in Pretoria plaatsvinden een uiterst delicaat
stadium genaderd zijn, waarbij de drie partijen discussiëren over een
hybride regeringsvorm, is de serieuze vraag waar de onderhandelaars voor
staan: wie zal de uitvoerende macht hebben – Robert Mugabe of Morgan
Tsvangirai. Mugabe
beweert dat hij de rechthebbende president is omdat hij de eenmans
verkiezingsstrijd won op 27 juni, terwijl Tsvangirai eraan vasthoudt dat hij
de leiding zou moeten hebben omdat hij de eerste verkiezingen won op 29
maart. Een
ander geschilpunt is hoe de belangrijkste ministeries verdeeld moeten worden
tussen de drie partijen en hoe ze Arthur Mutambara zullen inpassen in de
nieuwe regeling. En
krijgen we een overgangsregering voor twee jaar, zoals voorgesteld door de
MDC of een regering van nationale eenheid voor vijf jaar zoals wordt geëist
door Zanu (PF)? De
Zuidafrikaanse wegbereiders voor de gesprekken beweren dat de
onderhandelaars nu dicht bij een overeenkomst zijn, maar sommige media
spreken al over een impasse, waarbij een website nu beweert dat de Joint
Operation Command, die het geweld dat het land verwoestte tijdens de
omstreden tweede ronde van de presidentsverkiezingen orkestreerde,
binnenkort bij de onderhandelingen zal worden vertegenwoordigd – omdat die
vandaag de dag de reële macht vormt in Zimbabwe. Zanu
(PF) ambtenaren waren er snel bij om te ontkennen dat JOC voorman Emmerson
Mnangagwa snel koers zou zetten naar Pretoria. De
website zegt dat de Zuid-Afrikaanse president Mbeki meende dat van de JOC
werd gedacht dat die de veiligheidsmachten verenigde en iedere belangrijke
beslissing nam omdat de regeringsstructuren ingestort waren. Wijdverbreid
wordt geloofd dat elke overeenkomst onderschreven moet worden door de vijf
generaals die het commandoteam leiden. We
begrijpen dat Mbeki deze week in Harare zal zijn voor vis-à-vis gesprekken
met Mugabe, Tsvangirai en Mutambara om geschilpunten weg te werken. Wij
wensen hen daar geluk mee. De hoop en gebeden van de meeste Zimbabweanen
zijn met hen. Wij
hebben allemaal een oplossing voor de crisis nodig. Helaas lijkt het niet,
zoals we elders in dit nummer melden, dat het Zanu (PF) ernst is met
veranderingen of dat ze de welwillendheid hebben om enige zinvolle
overdracht van macht aan te moedigen. Met
het voortgaande geweld tegen MDC aanhangers, het eisen van Zanu (PF) kaarten
voordat de mensen voedsel kunnen krijgen in de nieuw gevestigde
partijwinkels, de continue inzet van troepen in de plattelandsgebieden en
het voortbestaan en functioneren van martelcentra – is het moeilijk anders
te geloven. Het
is tragisch dat Zanu (PF) zelfs in dit stadium van laatste hindernissen geen
enkele intentie laat zien om de temperatuur te laten dalen en de vrede een
kans te geven. We kunnen alleen maar hopen dat Mbeki het nodige achter de
hand heeft om deze houding te wijzigen en dat het toevoegen van VN en AU
bemiddelaars een prikkel aan het proces zal toevoegen als het werkelijk is
vastgelopen.
|
|