Vruuger
waare alle meskes bruidje, bij allerlei fiste of dèt nou in de kerk
of in de buurt was, zôas op deze foto mee en gouwe bröloft.
Klik
foto voor een grote weergave
Den
irste keer dè ik bruidje mocht zèèn, ik was toen vier jaor, mocht
ik confettie strooie toen en nichtje van men der irste kemunie deej.
En ik mocht nog hil den dag op et fist blèève ok nog.
En
omdè ik et zô goed had gedaon mocht ik daornao vort in de
maajmaond, en in de oktober maond meelôope in de processie in de
kerk. In die maonde was et iedere zondag –middag lof, ter ere van
Maria. En den irste, en den derde Zondag was et dan meej processie.
Dè
was nog en hil gedoe om zôiets saome te stelle. Mar in de st. Anna
perochie hadde we de twee dames van Strijp, (dè waare twee al wè
ouwere ongetrouwde zusters) die dè allemaol regelden.
As
ge mee wilde lôope dan moeste wel iets meeneme, b.v. en
strooiselmandje, of en boske blomme ùìt oewe tùìn. In de
maajmaond waare dè seringe, dè weet ik nog omdèk die vond stinke.
En as ge niks bij oe had dan krêegde van die dames ene palmtak om
te draoge of ge moest naost êen of aander bêeld meelôope wè dur
en paor man dur de kerk wier gedraoge.
Omdè
we aaltij mee naor et lof moese vonde wij et wel leuker as et mee
processie was want dan hoefde tenminste nie zô lang stil te zitte.
Dan
was er ok nog de Sacraments processie die in de parochie eens per
jaor werd gehouwe. Dè vonde wij nog leuker want dan ginge ze de
straot op, en as ge dan in de buurt van de pestoor liept die meej
ons Heer onder zô’n baldakijn liep, en al die meense die langs de
kaant stonde zaagt kniele , was et net of ze dè ok en bietje vur
jou deeje.
En
zô lang as we op de lagere school zaate hebbe men zusjes en ik dè
gedaon.
En
dan was er elk jaor ok nog den Hellig Hart optocht. Volges mèn was
dè in Juni,
Vur
de lagere schole op ene Vrijdag, en vur de volwassene op Zondag.
Op
school werd dan hêel hard ge-oefend op et ‘’ Aan U o koning der
eeuwen.’’
Elke
school stelde z’n èège gedeelte van de stoet op, en al die
gedeelte’s wiere vervolges op vaaste plaotse saome gevoegd, en zô
kwaame alle schoole van Tilburg op den Heuvel bij mekaar , vur de
Heilig Hart hulde.
De
leste keer dè ik meeliep vergeet ik nôot, ik zaat in de zesde klas
en ik was toen êen van de grôotste, en durrom moes ik bij die non
kome die de stoet moes opstelle.
’t
Was de bedoeling vertelde ze, dè ik den Hoorn des overvloeds zou
draoge.!!
Ik
zou dan midde tusse aacht klèène bruidjes lôope , die ieder en
lintje vast moese houwe dè aon diejen Hoorn vaast zaat. Toen ik
vroeg hoe detter zon ding ùìtzaag zeej die non:’’dat is een
gevlochten mand in de vorm van een hoorn, gevuld met bloemen.’’
Nou dè leek mèn wel leuk, ik kreeg dan van school ene lange witte
jurk aon, en zelf moes ik vur witte kniekouse en ene witte onderjurk
zörge. En ok moes ik witte gymschoene meebrenge, die moeste dan
irst witmaoke meej en papke van witkalk of krèètpoeier , en dan
laote dreuge.
En
ik had toen hêel lang haor in twee vlechte en die moese dan los,
want dè vond die non schôon. En dan krêeg ik ene kraans van
nepbluumkes op m’ne kop.
Ons
Moeder vond dè netuurlijk prachtig dus zij zörgde det ammol in
orde was.
Toen
’t zôver was ging ik naor school precies as afgesproke, en daor
krêeg ik dieje lange jurk aon. En toen begon die non te zeure de m’nen
onderjurk nie lang genoeg was want die scheen deur en dan konde m’n
knie-e volges heur zien. Mar ze wies er wel iets op, ze zou prebeere
of ze ‘m en bietje op kon rekke. ’t Gevolg was desse hil den
onderste raand eraf scheurde en ik naor hèùs kon om ‘nen aandere
on te trekke.
Daor
was ons moeder nie blij mee.
En
toen we dan eindelijk opgesteld stonde kreeg ik diejen Hoorn meej
blomme in m’n haande, en zwaor dèttie was. Ze han em irst vol
zaand gedaon vur desse die blomme der in deeje. Al hêel vlug had ik
’t gevuul dè m’n èèreme enen halve meter langer wiere. Ik kan
oe wel vertelle dè den Heuvel toen hèèl ver was vur mèn.
En
toen we op ons plaots stonden op den Heuvel, heb ik metêen per
ongeluk expres dè onding op z’ne kop gezet, ’t zaand er ùit en
de blomme trug erin.
Dè
was dus gelèèk de leste keer dè ik bruidje was.