Eeuwige twijfel
van grenzen
wind tracht
tweedracht te zaaien
probeert een
openstaand raam
binnen te dringen
iets verderop
slaat luid een deur dicht
er is binnenshuis
geen plaats voor storm
het gezang van
vogels is verstomd
met het geduld
waarmee schaduwen
van stilstaande
zaken
zich laten
verplaatsen
kwam ook mijn
ademen
in een ruimer
ritme terecht
tussen twee
soorten blauw
vaart een witte
boot
op de grens van
lucht en water
ruimten van rust
en twijfel
een zogspoor mengt
het zichtbare
haast onmerkbaar
met het onzichtbare
Borders of eternal
doubt
wind attempts to
sow discord
tries to penetrate
an open window
further along a
door slams loudly
there is no room
inside for storm
birdsong has died
down
with the patience
that shadows of
things
at a stand-still
show when moved
my breathing also
found
a more liberal
rhythm
between two kinds
of blue
a white boat sails
on the border of
air and water
spaces of rest and
doubt
almost unnoticed a
wake trace
mixes the visible
with the invisible