Nieuwe
Tilburgsche Courant - donderdag 13 juli 1933
De Notenboom
2 (slot)
Ons laatste
artikel over den Notenboom, heel deftig spreekt men in
vakkringen nog wel eens van de Notelaar, heeft allerwege in onze
stad de aandacht getrokken en uit de goedkeurende mededeelingen
blijkt dat men over 't algemeen, en dit strekt de Tilburgsche
bevolking tot eere, wel gevoel heeft voor het schoone in de
natuur, in casu dit natuurwonder van den Notenboom. Van
verschillende zijden dan gewerden ons nog eenige bizonderheden
over de geschiedenis van dezen merkwaardigen boom, waarvan er
eene ons ontgaan was en voor welke mededeelingen wij dan ook
zeer dankbaar zijn. Wij zullen dit verhaal in 't kort weergeven
en laten dan den belangstellenden lezer aan 't woord, in al zijn
ongekunsteldheid.
"Percies, van
L., daor hedde goed aon gedaon mee nog 's op dieën boom te wèze,
waant schonder is er gin, dè week zeker. En schón dè 't ie
vruger waar, 't is na gin gelijke mir. Ik hem vruger nog goed
gekend, waant ik zij nou al lang over de zeuventig, dus of 'k 't
kan weete; en zoo lang ik weet heet ie nou al 7 of 8 groote
takke kwèèt, 't waar kollesaol. Mar witte wanneer dèt ie veul
geleë hee, wanneer dèt ie de groote klap hee gehad; waocht is...
dè waar... jè, op 13 Januari. Van 't vollegende jaor is 't 39
jaor geleë dè de boerderij is afgebraand. Die stond nie waor ze
nou staot laangs de Vogelstraot mar precies 'n kwart slag om,
vlak achter den boom. Zooals de boerderij nau stao, staot'ie er
een hil end aaf.
't Waar midden
in den wènter en koud dètet waar. Midden in den naacht, daor
heurden me roepe: 'De Notenboom staot in braand, de Notenboom
staot in braand.' Mee den Notenboom, daor waar natuurlijk de
boerderij mee bedoeld, mar we kende de boerderij nie aanders als
de Notenboom. Wij op en er naor toe. En wezenlik nie alleen de
boerderij stond in braand, maar ok de Notenboom ha veul te lije,
waant dar die direct achter de brandende boerderij stond, sloege
de vlamme tegen de takken aon. 't Waar om te schreeuwe, waant we
dochte nie aanders of hij zou hillemaol mee verbraand zèn en dè
zou wezenlik sund gewist zèn. Mar toen de boerderij 'n tèd aan
't braande waar, keerde, zooals dè aaltij bij 'n groote braand
gao, toen keerde de wend. Mar mee dèt al hee den boom toen 'n
groote klap gehad en dè is ie nie mir te bove gekome. 't Is toch
sund war, zoone schoonen boom."
Tot zoover onze
gemoedelijke oude vriend, die in z'n jongelingsjaren reeds
zooveel liefde voor den boom had, dat deze ijselijke nacht nooit
uit zijn geheugen is gegaan en hij nu nog met weemoed aan den
glorietijd van den boom terugdenkt. En werkelijk toen wij den
boom nogmaals inspecteerden, konden wij nog goed aan den
vroegeren boerderijkant de gevolgen van den brand bemerken;
verscheidene groote takken zijn daar afgestorven.
Wanneer men
bijgaande foto van den boom, welke pas eenige dagen oud is,
beschouwt, dan ziet men dat verscheidene takken zijn afgestorven
en afgevallen en dat eene tak links boven in den boom dit jaar
afgestorven en gereed is om omlaag te tuimelen, één stuk hangt
er al los bij. De notenboom, welke rechts van den groote staat,
is een boom gekweekt van een noot van den groote. De jonge
notenboom is er reeds een van gepasseerden leeftijd en van
tamelijk grooten omvang. Wanneer men deze vergelijkt met den
ouden boom, dan komt deszelfs majesteit wel bizonder naar voren
en kan men naast de eerbiedwaardige hoogte, ook den
eerbiedwaardige omtrek van den stam benaderen.
Men deelde ons
tevens mede, dat volgens de overlevering bij dezen boom
werkelijk slag is geleverd en dat de boom daardoor ook
vernieling heeft ondergaan. Nu is er voor eene legende en
familie-overleveringen altijd eenigen grond aanwezig, zoodat wij
dit gerust bij de geschiedenis van den boom kunnen voegen. Bij
de foto zou men aan den stam ook een gat ontwaren, dit is
slechts een vergroeiing in den stam.
En hiermede
nemen wij voorlopig afscheid van den Notenboom, in de hoop dat
hem nog een lang leven beschoren moge zijn. Intusschen danken
wij de lezers en lezeressen voor de levendige belangstelling aan
de geschiedenis van den wonderlijken boom betoond.
GERARD VAN
LEYBORGH