Tilburg
Wanneer
je aan mijn stadgenoten vraagt
Hun
mening over Tilburg weer te geven
Dan
tracht men transpirerend en gejaagd
Spontane
associaties te weerstreven
Alvorens
men met schaamte, angst en beven
Een
zeer ontwijkend antwoord heeft gewrocht
Zoiets
als: ach, we zijn niet altijd even
Hartstochtelijk
verknocht aan dat gedrocht
Een
authentieke Kruikezeiker klaagt
Dat
Tilburg niet bestaat, maar in zo'n zeven
Verschillende
gebiedjes is gezaagd
Die
als atomen rond de stadskern zweven
En
die men stuk voor stuk niet overdreven
Geschikt
acht voor een fraaie wandeltocht
Men
is niet echt, zo wordt ons ingewreven
Hartstochtelijk
verknocht aan dat gedrocht
Maar
hoe die vieze stad hen ook mishaagt
En
hoe ze haar ook hebben afgeschreven
Toch
blijven al die mensen onversaagd
En
onverklaarbaar trouw aan Tilburg kleven
Ze
zijn er met textiel en wol verweven
Ze
hebben er vervuilde grond gekocht
En
blijken er, de Schrobbelèr geheven
Hartstochtelijk
verknocht aan dat gedrocht
O,
was ik maar bij moeder thuisgebleven
Of
had ik maar een ander thuis gezocht
Nu
blijf ik ongetwijfeld heel mijn leven
Hartstochtelijk
verknocht aan dat gedrocht
Uit:
"Dat lijkt warempel sandelhout" (Nijgh & van Ditmar,
2003)
|