b
|
Cees Weltevrede Poëzie
uit: loodlijnen naar de horizontaal
ik zeg het maar meteen (en andere gedichten)
ik zeg het maar meteen dan hoef je er niet telkens naar te vragen ik schuim de tafels af van party's missen drinkgelagen
als je me ergens roven ziet laat me begaan en spoed je heen
soms bak ik wel eens eigen brood maar vraag niet hoe water meel en zout ze zijn gejat ik voeg niets toe
het enige dat het geval is de samenstelling het procedé zal ik maar zeggen die is van mij maar dat is dan ook alles
dus als je ooit iets van mij neemt bedenk als je het keurt en weegt: 't is allemaal koek van andermans deeg
-o- verten leveren niets op overal is alles alles is overal terwijl de ontdekker dorst naar valse vergezichten dwaalt de ziener evenzeer beiden lopen zich verloren hun binnenste blijft onontdekt en kwijnt in het verborgen
nee dan de dichter die heeft een akertje en put water uit zijn binnenste water levend water
-o-
stel je hebt een puddingbroodje in je hand maar het voelt harig aan en heeft oortjes en vier korte pootjes
je kunt er donder op zeggen dat het geen puddingbroodje is maar een hamster
een cavia kan ook nog
-o-
altfluit die ene vogel na te bootsen die op een vroege lentemorgen zo weergaloos van leven zong
maar ik heb de eerste tonen nog niet uitgewrongen of ik weet: mijn fluiten zal nooit schoner worden dan herfstwind ruisend door verdorde kruinen
-o-
eens gingen we ankie en ik naar dachau als toerist om het kamp te zien
de hekken waren gesloten want het was maandag maar de volgende dag mochten we binnen niet voor we betaald hadden
we schaarden ons bij internationaal gezelschap -veel jonge mensen- en deden wat voor ons miljoenen deden:
we keken toe
ik zag toen we weer in de auto waren dat ankie huilde
daarna hebben we lang gezwegen en bleven sprakeloos toen we elkaar iets zeiden
-o-
archimedes van syrakuse -je weet wel die van heureka- werd in 212 voor christus -75 jaar oud was hij- door een plunderend soldaat gedood
een eeuwigheid later spaarde een plunderend soldaat -niet dezelfde- het leven van richard strauss
-I am richard strauss the composer of the rosenkavelier-
er is hoop
-o-
te diksmuide in het land van gezelle komt te midden van het groen een grauw-grijze stenen mastodont omhoog de koster van het dorp heeft zijn program daarop gezet: nooit meer oorlog staat geschreven
en ondertussen hijst een legertje flaminganten zich kordaat tot in de top om te zien of er met vlaanderen nog valt klaar te komen
ten strijde! roept hun hart maar hun leus kent geen wapens en hun leger geen generaal
en de koster waakt geduldig over hartstocht en geweten
|
|
|
||
|
||