Ad van
Schijndel
Tot in d'r lieze
Ze ha van
die lang béén,
vurral bove
de kniejes
tot oan d'r
lieze zogezit.
Mar d'r ware
van die...
putjes in
d'r bovebéén.
En d'r ware
van die...
miezerige, vètte,
vervélende
bultjes op
d'r bovebéén,
tot oan d'r
lieze zogezit.
En op die
bultjes
op bèj d'r
bovebéén,
dóór
stonne van die...
miezerige, vètte,
vervélende
hóór op
die bultjes,
tot oan d'r
lieze zogezit.
En ze kocht
'n skeermes,
en ze kocht
unne nèje pasta,
en ze kocht
un dil van die
tèngskes,
knipdingskes en ôk
un duur grèèp-
en trekmesiejn.
En ze kocht
unne slèèptol,
unne
kanteknipper, en un set
van de beste
plemuurmesse.
Mar de
putjes, de bultjes
en de hóór
op die bultjes
ginge nie
over. Ze groeide vort,
tot oan d'r
lieze zogezit.
Mè de leste
vont ze,
toevalleg,
op de vlôjemèrt,
un buukske
over massazje,
en over d'n
bouw van de mens,
ôk bove de
vèfenderteg.
En toen waar
de schaamte
innins kèj
over.
D'r waar -
innins-
gin putje of
bultje mer te zien
tot in d'r
lieze zogezit.
Alleen un
enkelde hóór
is stiekem
blève stôn