Zestig
jaar vrijheid
Veel
dieper in de tijd kan ik niet gaan
in
mijn eerste jeugd dan naar mijn vader
die
licht gebogen zijn pas verworven vrijheid droeg
en
ploeterend verloren jaren moest vergeten.
Dat
wist ik wel. Maar wat in het voorhuis
met
mijn moeder werd besproken, of als
er
vreemden aan de tafel zaten, die
met
donkere stem van oorlogsdaden spraken,
dan
bleef de deur gesloten. Wel kregen wij
dan
daags erna het allerbeste vliegertouw
en
toen de buurt een gouden bruiloft vierde,
hing
aan ’t plafond een Canadese parachute.
Hoewel
ik weet dat ook de laatste zestig jaren
mensen
elders oorlogsmoorden pleegden,
is
mij meer de smaak van vrijheid bijgebleven
dan
de geur van bloed die alle hoop verteert.
Veel
van mijn vader heb ik nooit begrepen
-
van hoe die moffentijd moet zijn geweest –
maar
in het bittere mengsel van oorlog en vrede
vierde
hij bevrijding toch het allermeest.
Ad
van Schijndel,
dichter
van Bernheze