Vurjoor
2005
‘t
Waar wer vuls te wenneg winter dizze winter,
gin
glatteghed of bevrore ruite, amper snuw, lôt stôn
dè’k
m’n èrrem wèrrem heb moete slôn.
Un
lôchte zooi, en vurreg joor al krek inter.
Alwer
drie mônt gin kans gehad dè keint of vrouw
lekker
strak tegen oew oan gekrope
d’r
lijf en gist ès antwoord op de kouw
bè
jou vol wèrmte en wè euwwighed liejt lópe.
Es
nou de lente mar veul vurjoor brengt
mè
alterande vuggelkes en ‘ne jonge hengst,
mè
gruun in den hof en bloesems in oew hoor,
dan
kom ik mè de winter wel wer kloor.
Mar
mistal zender èint mèrt, april en mèj
meer
molle ès bluumkes in de wèj
en
is oew huid dur regen en zoere went
nie
glad te krège, wè ik ôk bedenk.