|
Voici - John Majoie De man die zijn lezers liet lachen
Onder redactie van Ben van de Pol
Aflevering 8 (141-160)
Nieuwe Tilburgse Courant - maandag 31 oktober 1932
141 Wel thuis!...
Even gaat er toch een schokje Van ontzetting door je hoofd Als je leest dat weer vier levens Daar zoo ruw zijn uitgedoofd. Weer vier offers zijn gevallen, Offers van het snelverkeer, Dat de mensch zoo makk'lijk heenvoert Maar zoo dikwijls niet meer weer. Zoo ook is dit tragisch viertal Opgewekt van huis gegaan, Niet bewust der doodenrichting Welke het straks in zou slaan. "Nou, wel thuis, hoor!" heeft men wellicht Tot dit viertal nog gezegd, Maar er wordt zoo weinig waarde Aan zoo'n daagsche wensch gehecht. Och, je zegt het zoo gemakk'lijk En je denkt er niet meer bij Of je werk'lijk ook "wel thuis" komt Of wel op de "Mookerhei". Zo ook gingen deze menschen Welgemoed weer terug naar huis Met den wensch van hun familie "Goede reis, hoor, en wel thuis!"…
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - woensdag 9 november 1932
142 Een veld van rozen?
'Lijk wij allen reeds verwachtten En men thans heeft opgeteld Is de keuze dus gevallen Op John Franklin Roosevelt. 't Is een democratenzege Van iets meer dan 10 millioen; Hoover, de miskende, moest het Met een heel stuk minder doen. Trots zijn vegen, kloppen, zuigen Is hij zelf thans geklopt, Zoog een ander weg de stemmen, Heeft de veger hém gefopt. Door den nood van deze tijden Heeft men hem ten val gebracht, Maar hij zal misschien wel denken: "Roosje… wie het laatste lacht!"… Want de keus is wel gevallen Op een rasecht democraat Maar het is nog niet te zeggen Of het met hem beter gaat, Want ook hij zal moeten vechten Tegen dezen slechten tijd, Tegen crisis en malaise En nog veel meer narigheid. Deze taak is niet gemakk'lijk Ook al is hij tegen "droog"; Daarom niet te vroeg gaan juichen, Eerst eens zien of hij niet loog. En of hij zijn naam gestand doet En een veld van rozen spreidt, Want eerst dan is er pas reden Tot gejuich en vrolijkheid,
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - dinsdag 22 november 1932
143 Zesdaagsche-koorts
Het is in deez' gedrukte tijd Een zeer verblijdend teeken Dat wij nog niet "verschrompeld" zijn Wat thans wel is gebleken. We klagen nog wel steen en been Vanwege slechte zaken, Maar blijken toch nog makk'lijk in Extase te geraken. De yo-yo en de pindakoorts, Die zijn w'al lang te boven, En ook een aardschok kan ons niet Van ons verstand berooven. We hebben thans alleen nog oor En oog voor DE sensatie, Voor DE sensatie van den dag En van de heele natie. We lijden aan Zesdaagsche-koorts Van boven tot aan onder; Ze heeft ineens ons aangetast En niemand is thans zonder. We leven mee met "Jan en Pijn", We sprinten óók als gekken; De crisis, schulden en de steun Die kunnen nou ver…trekken! We vechten 's avonds om de krant Of spitsen onze ooren Wanneer de radio ons iets Uit Amsterdam laat hooren. We maken kansen of men wedt Wie of den strijd zal winnen; We zijn mesjokke, verzesdaagscht, Verliezen onze zinnen.
Misschien is deze sport wat dwaas, De herrie overdreven, Maar heeft die koorts niet menigeen Een goede scheut gegeven? We zijn zes dagen opgewekt En alle zorg vergeten, Terwijl het menigeen verschaft: Weer werk plus geld en eten.
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - woensdag 23 november 1932
144 De onbewaakte dood
Twee levens zijn er zoo nu weer Gedoofd met ruw geweld; Twee offers van de "zuinigheid", Die d'afsluitboomen velt. De onbewaakte overweg Eischt levens keer op keer; Er wordt een dure tol betaald, Het is een harde leer!... Dan klinkt er weer een harde klap: De dood heeft weer gemaaid; Met onmeedoogend woest gebaar De groote zeis gezwaaid. De trein stopt even op de plaats Waar 't onheil is geschied; De stoom puft zachtjes uit de pijp Een overwinningslied... Verwijtend flikk'ren aan en uit De roode lichtjes door; Zij zeggen als in seinentaal: "Kijk uit, de trein gaat vóór!"...
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - maandag 28 november 1932
145 Natuursensatie
Wanneer je plots wordt opgeschrikt Door een verdacht geruisch En ieder zich in doodsangst vraagt: "Wat is er gaand' in huis?"… Wanneer het rommelt in den grond En alles schokt en schudt… Als alles aan 't schuiven gaat Van kerk af tot hut… Wanneer de ruiten en het glas Plots aan 't trillen gaan, Terwijl je voor je eigen weet: "D'r kwam toch niemand aan!"… Wanneer je stoel aan't wankelen gaat Hoewel je niet bewoog… Wanneer je ziet dat zelfs de muur Ten-binnenste-buiten boog… Wanneer je boven stomm'len hoort Hoewel daar niemand is… En bovendien je wordt gehuld In diepe duisternis… Wanneer soms ook het porselein Plots aan 't dansen slaat… En j'alles bij elkaar denkt, dat De wereld nu vergaat… Wanneer de vloer waarop je loopt Plots schommelt en flink trilt…
Dan is er iets gebeurd wat nooit Voorspeld is door De Bilt. Dan heb j'een aardschok meegemaakt, Iets nieuws nog in dit land; Helaas is't elders vaak een ramp Doch hier "hoogst int'ressant!"…
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - vrijdag 2 december 1932
146 Sinterklaas en nog wat
Ziet ginds komt de stoomboot Uit Spanje weer aan; Ik zie Sinterklaas In de verte al staan. De contingenteering Doet hém nog geen kwaad, Omdat zijn bedrijf slechts Van goedheid bestaat. Naast yo-yo's en pinda's Brengt hij ons dit jaar "En 10 pct. korting En betere waar!" Hij brengt ook weer poppen En fijn "marsjepijn"; Hoewel ook de gard Als het noodig mocht zijn. De grootste verrassing In deez' slechte tijd Is echter iets anders Dat veel meer verblijdt. En daarom verzucht men Bij d'Heikensche kerk: "Geef mij geen sigaren Maar veel liever werk!"
Doch waar Sinterklaas dat Direct niet kan geven, Daar is het aan ons om Hier mede te leven. En laten wij daarom Bij al de geschenken Ook eens de minder Bedeelden gedenken!...
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - zaterdag 3 december 1932
147 Klottertijd
We zijn thans in den klottertijd, Het loopt naar Sinterklaas; De winkelier viert hoogtij nou, Het gaat baas boven baas. De brievenbus wordt volgepropt Met fraai bedrukt papier, Afkomstig van den "minzaam aanbevelend winkelier". En d'advertenties in de krant, Reclames op de straat, Die zorgen dat het voor ons hoofd Een beetje duiz'len gaat. De lust tot koopen heb ik nog, Maar heusch niet meer den moed; Ik weet niet wát ik koopen zal, En wáár ook minder goed. Want overal is "jé adres", "De beste kwaliteit"; En de "sorteering zeer beslist Het meeste uitgebreid". Waar álles "het voordeeligst" is En élke zaak "goedkoop", Daar lig ik met m'n eigen smaak En keus weer overhoop. Ik was uit wanhoop eerst van plan Hier ver vandaan te gaan En daar mijn Sinterklaas-cadeaux Eens rustig in te slaan. Maar aangezien ik wél vermoed Dat 't overal zoo is, Blijf ik maar hier en koop ik zóó Dat ik geen winkel mis. Ze hebben dan hun zin en zijn Ook allemaal content; Alleen heb ik tot slot dan niet Meer éénen rooien cent.
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - vrijdag 26 mei 1933
148 Na zonneschijn komt regen
De wind waait weer uit 't Westen, Het feest is weer voorbij; Wat in April te weinig viel Dat valt nu wel in Mei. We zijn te vroeg gaan juichen Bij d'eerste zomerzon; We hadden glad vergeten Dat 'took nog reeg'nen kon. We dachten met z'n allen Dat 'talweer zomer was; Maar dat je steeds gefopt wordt Dat merk je later pas. We waren al gaan zwemmen Of braadden in de hei En waagden nog te zingen Van "schoone lieve Mei". We zitten bij de kachel (Al is ze niet meer aan); Er waren er die hun borstrok Reeds hadden aangedaan. Dat afgezaagde spreukje Heeft steeds verkeerd geluid; "Na zonneschijn komt regen", Komt hier veel beter uit.
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - zaterdag 27 mei 1933
149 Politie en harmonie
Naar aanleiding van het eerste optreden van het Tilburgsche Politiemuziekcorps in Mei 1933.
De "pliesjagent" is lang niet meer De "boeman" van vóór jaren, Toen men zijn taak verkeerd begreep En deze deed verzwaren. Wij zien in hem thans meer den man, Die misdaad moet voorkomen, Voor veiligheid en orde waakt (En rupsen in de boomen!) Zijn vrije tijd benut hij ook Door sport en door studeeren, Ontwikkelt geest en lichaam zoo, Hij kan zelfs musiceeren. Zoo hebben wij een kranig corps Van blazende agenten, Dat zich verrassend snel muziek In 't hoofd heeft laten prenten. Zij schallen dapper er op los En kunnen forsch marcheeren; Verkeersagenten laten hier Zichzelf dirigeeren! Zij gingen zelfs naar een concours En bliezen zonder schroomen Om netjes met den eersten prijs Naar Tilburg terug te komen. Zij hebben daarmee laten zien Nog wel iets meer te kunnen Dan stoute menschen als het moet Gratis logies te gunnen. En ook schept hierdoor het publiek In 't politiecorps behagen; Door harmonie tot harmonie Wordt hier veel bijgedragen!
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant -dinsdag 30 mei 1933
150 Goud zat
Voorzeker niet in dezen tijd Ligt goud ons voor het grijpen; We zijn van goud zoover vandaan Als goud van Goudsche pijpen. Maar juist datgene wat de mensch Heel moeilijk kan bereiken Maakt steeds een bron van hebzucht uit Waarvan hij niet kan wijken. Wat speelde ooit een grooter rol Dan goud door alle eeuwen; Wat is er niet een boel van goud Tot zelfs vele leeuwen. En hoeveel strijd is niet gevoerd Om goud te kunnen krijgen; Om goud dat thans deez' aarden bol Bijna ineen doet zijgen. Maar als r'in Holland goud moet zijn Dan gaat men er om dreggen, Gelijk men om een nieuw stuk land De zee is droog gaan leggen. In Holland weet men steeds nog best Wat centen te verdienen; Wanneer er goud te weinig is Dan bergt men de "Lutine".
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - donderdag 1 juni 1933
151 Het record der dwaasheid
De Italiaansche luit.-vlieger Bocola heeft een nieuw wereldrecord gevestigd door gedurende een uur en zes minuten met zijn toestel ondersteboven te vliegen. (Courantenbericht)
Als er ooit iets in de wereld Snel is geperfectioneerd Is het wel het Luchtvaartwezen, Dat ons veel heeft bijgeleerd. Als men ergens gauw moet wezen En de auto of de trein Of de boot niet snel genoeg is, Kan het vliegtuig uitkomst zijn. Ook de Luchtvaart is eerst echter Op het peil van thans gebracht Door de pioniers en helden Van't nog levende geslacht. Zulke menschen dan verdienen Onze huld' en eerbetoon, Ook al zijn wij als verwenden Aan prestaties al gewoon. Maar die Italiaansche gekheid Lijkt mij nergens voor geschikt; Zulke vliegers ZIEN ze vliegen, Zoo'n piloot lijkt wel getikt. Want waar moet het nou voor dienen Om waarachtig met je hoofd Ondersteboven te gaan vliegen? Zulk een brein is toch verdoofd! Ongetwijfeld is hiermee een Ongehoord record gemaakt, Maar dan een "record der dwaasheid", Dan geen kant noch walle raakt. Zeker weet ik dat dit nimmer Voor de toekomst dienen zal, Want ten ondersteboven vliegen Doen we toch in geen geval!
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - zaterdag 3 juni 1933
152 De zomerzon
In dezen zwaar beproefden tijd Gebeuren rare dingen En velen staat het huilen heel Wat nader dan het zingen. Doch ook al valt thans veel in puin Door financieele rampen En ook al moet de mensch thans hard Om kost en voedsel kampen, Daar blijft toch rond ons de Natuur In velerlei schakeering; Zij kan ons zijn een lichtend punt In lamgeslagen nering. Zoo geeft daar deze zomerzon Ons weer z'n gulle stralen Als om er nieuwe energie En stemming uit te halen. Geregeld keert dit lichtpunt weer Trots crisis en inflatie; Het geeft het menschdom versche kracht (Den "dichter" inspiratie!) De zwaarste pessimist leeft op, Eenieder krijgt nieuw leven; En dan daarbij: het komt vanzelf, 't Wordt gratis ons gegeven. Wij moeten deze buitenkans Met vollen teug benutten; Er valt voor allen, jong en oud, Nieuw leven uit te putten. De slechte tijd wordt weliswaar Van zon alleen niet beter, Doch naast muziek komt ook de lust Tot leven uit den aether.
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - donderdag 8 juni 1933
153 Het was…
't Was een groote volksverhuizing, Massavlucht van stad naar strand, Groote uittocht naar de heide, Kruistocht door het platteland. Hoogfeest voor de Zondagsrijders, Feestdag voor den dagjesmensch; Allen hebben wij genoten En vervuld was ieders wensch. Want het waren mooie dagen, 't Was een zeldzaam Pinksterfeest Met een Zuidelijk karakter Zooals zelden nog geweest. Volgepropte trams en treinen, Autobussen, touringcars, Auto's spoedden zich langs wegen met Een show van rijwielstars. 't Was een bonte kleurenchaos Op het strand, in hei en bosch: Bruine beenen, roode hoofden, Zwarte voeten, boordjes los. 't Was een nationale cocktail Van "familie-ijs" en spuit, Limonade, bier en ranja, Alles dronk in één teug uit. Boven deze Pinksterdrukte Brandde hoog een felle zon, Die een goede beurt gemaakt heeft En gedaan heeft wat zij kon.
Tweede Pinksterdag des avonds Ving de groote terugtocht aan; Sjokte 't moei geruste menschdom Weer langs 's Heeren drukke baan. Velen slaakten diepe zuchten Van vermoeidheid of van pijn: Voeten stuk van 't vele sjouwen, Huid verbrand door zonneschijn. En behoudens d'incidenten - Onvermijd'lijk bij zoo'n feest - Zijn we't allen eens, geloof ik, Dat het "reuze" is… geweest!
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - dinsdag 13 juni 1933
154 Dansen met attracties
"Houders van toegangskaarten voor de dancing worden in de gelegenheid gesteld de brand-ruïne te zien." (Advert. Stadsschouwburg)
Houders van de dancingkaarten Hebt u goed geprofiteerd Van de extra-dansattractie Gratis u gepresenteerd? Dát was nog eens een sensatie: Vóór of na het danssoirée Even naar de brand-ruïne, Naar de resten van d'entrée. Dát was nou weer eens wat anders Dan confetti in het bier Ofwel thee met serpentines En zoo meer van dat pleizier. 't Stond er ook zoo echt aanlokk'lijk, 't Was niet slecht gecombineerd: En op dans- én op sensatielust Werd hier gespeculeerd.
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - zaterdag 17 juni 1933
155 Es wird schon wieder besser!
Ze zijn weer eens een keer bijeen De heeren diplomaten Om 'lijk te doen gebruik'lijk is En waar't bij blijft:… te praten. Er zijn bereids diners geweest En speeches afgestoken, Maar hoopvol licht is tot dusver Nog lang niet opgedoken. Er zijn commissies weer benoemd Voor 't maken van rapporten, Terwijl men ook weer schermt met Experts en hun consorten. Ik weet al lang het resultaat, Er komt weer een conventie, Waarbij besloten wordt tot weer:… Een nieuwe conferentie! Het ziet er nou al vast naar uit Dat 't weinig uit zal halen: En wie zal voor deez' dure grap Dan het gelag betalen? MacDonald zei: "We must not fail", Dat kan hij makk'lijk zeggen, Maar als er niets te ploegen valt Wat wil men dan gaan eggen? De crisis wordt niet opgelost Met deze conferentie, Men geve beter aan den loop Der tijden preferentie. Ik wil niet zeggen hoe het moet Noch and'ren corrigeeren, Doch wil alleen maar aan de hand Van de historie zweren: De tijd laat zich niet dwingen door De beste economen; Na zeven vette jaren zijn Steeds magere gekomen. En 'lijk het altijd is geweest, Zoo zal het ook wel blijven: De vette jaren komen straks De magere verdrijven.
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - maandag 19 juni 1933
156 Gelijk heeft-ie!
Opnieuw is daar een vorstenzoon Vanaf den hoogen trap Der legitimiteit gedaald Tot't safer burgerschap. De prins van't Apennijnsche land Heeft blijkbaar ingezien: De aardigheid van koning-zijn Geldt maar een dag of tien.
Je doet geen stap in je paleis Of botst op een lakei; Je weet nooit of er sprake is Van ernst of vleierij. Wanneer je eens uit wink'len gaat Dan schreeuwen ze "hoera"; Al gaat dat uit spontaniteit: Ze roepen je toch na! Je bent gebonden aan den tijd En aan de étiquette; En waar je gaat of waar je staat, Wordt streng op je gelet. Wanneer je jarig durft te zijn Dan wor' je vroeg gewekt Door klokgelui en schietlawaai En denk je stil: "………….." Wanneer je aan een groot diner De eerekwast moet zijn, Dan doe je stijf en smaakt het niet Al is het nog zoo fijn. Je wordt van d'eene plechtigheid Naar d'andere gesjouwd; En als't toevallig crisis is Dan wor' je uitgejouwd. Want gaat de boel een beetje scheef, Al kun j'er niets aan doen, Dan geven ze je toch de schuld En scheldt de krant je groen. Of sturen je eenvoudig weg En plegen republiek, Of vuren kogels op je af, Noem dat maar romantiek!...
Die Spaansche prins heeft groot gelijk, Hij dankt er hart'lijk voor; Gaat met de keuze van zijn hart Er lekkertjes van door. Het afstand doen van alle recht Viel dezen man niet zwaar; Hij sprak gelijk zijn hart het deed: "Mijn koninkrijk voor… háár!
VOICI
* Voetnoot redactie: Zie verder de aardrijkskundige correctie van Voici op dinsdag 20 juni.
Nieuwe Tilburgse Courant - dinsdag 20 juni 1933
157 Van "Pyrenijnen" en "Apeneeën"
Aan mijn oud-leraar in de aardrijkskunde, die mij 'n brief schreef, waarin hij zich diep bedroefd afvroeg of dat nu de vruchten waren van de aardrijkskundige kennis, die hij mij vroeger met zooveel toewijding had bijgebracht. (In het rijmelarijtje van gisteren heb ik nl. van een Spaanschen prins gesproken, uit het "Apennijnsche" land, wat natuurlijk "Pyreneesche" land moet zijn.)
Zeker, meester, j'hebt gelijk, hoor! 't Was een groote fout, beslist; 'k Ben er reuze mee verlegen, Maar ik heb me echt vergist. 'k Was een beetje in de boonen, Heb maar half nagedacht; "Apennijnen - Pyreneeën" Had me in de war gebracht. Want ik weet ze wel te liggen, Ben er zelfs óp geweest, Maar dat zijn zoo van die dingen Waar je overhenen leest. En nu hoop ik, oude meester, Dat u mij die fout vergeeft; Weest verzekerd dat uw leerling Altijd nog de kennis heeft Van de schoone aardrijkskunde Die u hem hebt bijgebracht, Kennis, die u immers altijd Getaxeerd hebt met een 8.
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - vrijdag 23 juni 1933
158 De Londensche chaos
'tGaat al in de goede richting, 'tLoopt precies zooals voorspeld: 'kHeb op Londen's conferentie Tien commissies al geteld. 'tIs een (m)isse-lijke chaos Van commissies zonder eind, Waar de heele conferentie Strakjes roemloos in verdwijnt. d'Economische commissie Met als hoofd de heer Colijn Kan mijns inziens niet eens zelf Voor de zuinigheid er zijn. Want dit economisch clubje Telt zestig leden in totaal, Is verdeeld in zeven "sub-jes" En het duurst van allemaal. Er zijn thans tien sub-commissies: Voor de handelspolitiek, Voor valuta-stabilisatie, Economische techniek, Coördinatie der productie, Gouden standaard van den frank, Indirecte goudprotectie Voor de speculatiebank. Van de rest ben ik de kluts kwijt, Als ik soms nog iets vergat, Zie men nadere gegevens Liever elders in dit blad.
Maar ik weet dan toch wel zooveel Van dit speech- en lunchfestijn Dat nog altijd déze spreuk geldt: d'Wereld wil bedrogen zijn!...
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - zaterdag 24 juni 1933
159 …Zoo pittig en kersversch!
Ziet deze leuke kleutertjes, Wat happen zij d'r in! Zeg, watertandt u daar niet van En krijgt u ook geen zin? Het lonkt en lokt ons ook zoo toe, Het ziet er zoo frisch uit, Dat roode ronde bolletje, Dat heerlijk stukje fruit. Het hangt er ook zoo smaak'lijk bij, Zoo vol en voor den pak, Royaal vanaf den bovensten Tot aan den laagsten tak. En als je dan zoo'n vruchtje eet, Zoo pittig en kersversch, Dan proef je pas de zaligheid Van zoo'n gezonde kers. Als d'eerste tien verwerkt zijn Dan pak j'een tweede tros, Een derde en nog meerdere, En smul j'er ook op los. Je weet dan van geen einde meer, 't Is of zoo'n kers je roept; Terwijl de pit - slik die niet in! - Fijn uit je mondje floept. Al krijg je als je gulzig bent Daarbinnen wel eens pijn, De kers blijft ieder jaar opnieuw Een lust voor groot en klein.
VOICI
* Voetnoot redactie: Boven dit versje stond een grote foto met twee kersenetende kleuters erop.
Nieuwe Tilburgse Courant - vrijdag 30 juni 1933
160 De tippelkoorts
Na de rages van de yo-yo, Pinda, ijsco, motorsport, Is er thans de wandelmanie, Die hier epidemisch wordt. 'tEnthousiasme is geweldig, Nooit was er zoo'n wandelgeest; Nu begrijp ik dat dit vroeger Nooit een rage is geweest. Want toen waren er geen auto's, Kende men geen snelverkeer; Moest het menschdom toch steeds loopen, Training was niet noodig meer. Maar toch is het eigenaardig, Dat de mensch weer wand'len gaat Nu aan wat men vroeger miste Geen behoefte meer bestaat. Vroeger moest men altijd loopen (Rijden was toen ieders wensch) En nu iedereen kán rijden… (Onbegrijp'lijk is de mensch!). Zoo verzint men steeds wat anders, Als iets eind'lijk is volbracht, Krijgt men gauw te veel van 't goede, Wordt wat anders weer bedacht. Elke Zondag brengt een nieuwe Kilometer-tippeldans Met of zonder de reactie En de volgende kans: Eksteroogen, stukke voeten, (Als men die soms nog niet heeft), Aan de finish een "medallie" En een hoofd als van een kreeft.
VOICI
|
|
||||
|