|
Voici - John Majoie De man die zijn lezers liet lachen
Onder redactie van Ben van de Pol
Aflevering 19 (361-370)
Nieuwe Tilburgse Courant - dinsdag 4 augustus 1942
361 De artistieke agent
De agent van politie Ch.J. Kemper te Overschie, die als amateur-schilder den eersten prijs heeft gewonnen in den Schiedamschen stadsgezichtenwedstrijd, is door den burgemeester in de gelegenheid gesteld zich op de academie verder in de schilderkunst te bekwamen.
Ik heb me wel eens afgevraagd: Wat doet nou zoo'n agent Wanneer hij niet in functie is En geen rapporten pent? Hij heeft voorzeker ook een thuis, Is al of niet getrouwd En is natuurlijk ook een mensch, Die met z'n bonnen sjouwt. Nu lees ik daar dat zoo'n agent Zich in zijn vrijen tijd Heel nuttig en verdienst'lijk aan De kunst van schild'ren wijdt. Die maakt dus van een botsing wel Een situatie-ets En van de tronie van een boef Beslist meteen een schets. Die zét ze niet maar téékent vast De menschen op de bon En bijna zou je wenschen dat Hij j'eens bekeuren kon! Een meisje zonder bel of zoo En met een leuke snuit, Dat zegt tot zoo'n agent-artist: "Zeg, schilder mij maar uit!"
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - maandag 14 september 1942
362 Een duister punt
De dagen korten langzaam in, Steeds vroeger wordt het donker, Waarbij wij buiten soms volstaan Met slechts wat stergeflonker. Wij moeten streng verduisterd zijn, Dat is nu eenmaal noodig; In dezen duist'ren oorlogstijd Is't licht licht overbodig. U moet geen licht vanuit uw huis Naar buiten laten stralen; Wat heb j'er aan om voor één spleet Drie tientjes te betalen! Wanneer de voordeur open gaat Dan moet u er op letten Om 's avonds niet de heele straat Eens flink in't licht te zetten. Och, niet alleen in Nederland Maar in veel and're landen Ligt door zoo'n oorlog immers óók Het licht aan enge banden. Wij moeten nu verstandig zijn, Deez' kwestie breed begrijpen, Zoodat men zich het licht niet voor Drie dagen af laat knijpen! Zoo meende ik dit duister punt Eens aan te moeten snijden En als u het goed overweegt, Kunt u veel last vermijden!
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - vrijdag 18 september 1942
363 Extra zoet!
Wat een aardige verrassing Zoo maar midden in de week Toen ik gist'ren zoo terloops eens In dit dunne krantje keek. Dus nu kunnen alle menschen, Ook de rookers, wel verstaan, Om een extra zoetig hapje Naar een bonbonnière gaan. Da's toch aardig zoo'n versnaap'ring, Ja, dat doet je toch wel goed En zoo houdt men ook de menschen Met wat zoet een beetje zoet. Oh, wat zullen nu veel vrouwen - Want die vinden dit wel fijn! - Dezer dagen voor hun mannen Uitermate liefjes zijn!... Ja, die kijken nu natuurlijk Naar hetgeen haar mannen doen En verwachten van die lieverds Afstand van hun zoet rantsoen. Menig man heeft in geen maanden Ooit een stukje snoep gehad, Moet hij nu dit extra snoepje Óók nog afstaan aan zijn schat? Nee, want vele vrouwen rooken Tóch al van haar mannen mee; Laat die nou dat snoep maar houden, Da's tenminste mijn idee. Mannen, laat u niet verleiden, Trekt nu resoluut één lijn; Laten wij óók maar eens snoepen Ook al zal't zoo "puur" niet zijn!
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - maandag 2 november 1942
364 Wintertijd
Nu was er toch geen reden om Vanmorgen nog te gapen, Want één uur langer dan normaal Heeft ieder kunnen slapen! De klok werd één uur terug gezet En menig luilak "zwijnde", Maar dit beteekent ook meteen Den zomertijd z'n einde. Het zal nu vroeger daglicht zijn, Doch dá's mij om het even, Want wat wij 's morgens winnen, wordt Des avonds toegegeven. Wij zullen 's avonds eerder met Een lichtje moeten loopen, Wat practisch is wanneer je dan Een batterij kunt koopen… Wij zullen de gordijnen ook Des avonds eerder sluiten, Maar blijven zuinig met het licht, Want anders kost het duiten! Dan moesten wij maar allemaal Des morgens eerst ontwaken Bij daglicht want dan hoef je niet Het kunstlicht aan te maken. Zoo gaan wij weer een winter in Met licht- en duister-zorgen, En kijk ik elken avond uit: Hoe vroeg is't morgen "morgen"?
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - woensdag 4 november 1942
365 Ook een ideaal!
De volgende advertentie was dezer dagen in een groot dagblad te lezen: Huwelijk - Liefhebber Amerik. dansmuziek zoekt kennism. met vlot meisje.
Dus dit hoeft nu eens geen meisje Van bepaalden stand te zijn; Zij mag roomsch of kettersch wezen, Leelijk, knap en groot of klein. Hoeft geen foto in te sturen, Mag wat oud zijn of te jong, Als ze zeker maar kan "swingen" Of verstand heeft van een "song"? Laat ze kromme beenen hebben Of geen kijk op kokerij: 'tIs al goed als zij van jazz houdt En nog "vlot" is dan daarbij! Ja, je leest toch tegenwoordig Gekke dingen in de krant, Maar zoo'n rare advertentie Is toch minstens wel genant! Stel je voor da'k zóó'n conditie Even voor een "huuw'lijk" stel, Nou, dan zouden velen zeggen: Blijf jij liever vrijgezel! Ik zou naar zoo'n kerel schrijven Met dat dwaze ideaal: Laat je eigen onderzoeken, Want je bent - u weet wel - "straal"!...
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - vrijdag 6 november 1942
366 Van reizen gesproken
De spoordirectie heeft gemeend Er op te moeten wijzen Zoo weinig moog'lijk of slechts dan In noodzaak te gaan reizen. Om voor pleizier op reis te gaan Is waarlijk niet meer noodig En lijkt derhalve dit verzoek Een beetje overbodig! Toen auto's werden afgeschaft En fietsen veel verdwenen, Toen restte ons nog slechts de trein En straks nog net de beenen? Die worden nú al goed getraind Al is het dan met wachten Op de perrons waar velen thans Naar treinen staan te smachten. En als de trein dan eind'lijk komt Dan mag je lekker dringen Om moeizaam 'tingedrukte lijf In een coupé te wringen. Voor onze stad is het wel goed Het reizen wat te luwen: Dan hoeven wij elkaar niet meer Den "uitgang" uit te duwen… Want door die zeer kleinsteedsche pijp, De sleuf der klaaggezangen, Daar kun je zoo gezellig op En aan elkaar gaan hangen! Maar voor de rest toch steeds respect Voor onze spoorwegmenschen, Die doen wat moog'lijk is en zelf 't Óók anders zouden wenschen!
VOICI
HONDERD VERSJES VAN: VOICI - donderdag 31 december 1942
367 Een versje vooraf ter inleiding*
In dezen bundel heeft "VOICI" - De rijmelaar vermaard - De vruchten van zijn ironie En schalkschheid saâmgegaard. Zijn vruchten zijn als medicijn, Wel pittig maar niet wrang; Ze werken als de beste wijn Bij snarenspel en zang. "VOICI" heeft, dunkt me, goed gedaan Dat hij ze samen bond En zorgde voor haar voortbestaan, Want humor is gezond. In dagen van melancholie, Als alles tegenstaat, Leest dan deez' bundel van "VOlCI", Zijn humor werkt probaat!
C. VAN WESTWOUD
* Aangezien de titel van de bundel "Honderd versjes van: Voici" luidt en er na bovenstaand vers maar 99 volgen, nemen wij aan dat de inleiding óók door Voici geschreven is. Als datum noteerden wij de laatste dag van 1942, omdat de bundel volgens een aanvulling op de Paap van Gramschap in 1943 verschenen is.
Nieuwe Tilburgse Courant - maandag 4 januari 1943
368 Het nieuwe jaar in
Hier staan wij weer in't nieuwe jaar! Wat zal dit ons nu brengen? Ik weet alleen dat langzaam nu De dagen weer gaan lengen! Het afscheid van het vorige jaar Is ons niet zwaar gevallen; Het heeft meer leed dan lief gebracht En weinig soep met ballen! Het afgeloopen jaar is wel Zeer vluchtig heengevloden; Gelukkig maar, want niet veel goeds Heeft het den mensch geboden. De oorlog duurt nog immer voort Met al zijn grimmigheden En daarom gaan wij't nieuwe jaar Thans in met loome schreden. Toch moeten wij ook nú nog niet Den goeden moed verliezen, Want niemand wordt er beter van Door steeds te zitten kniezen. De nood kan vaak een deugd ons zijn, Een oorlog om te lout'ren; Aan zulk een "vloed" ontkomt men niet Door op het dak te klaut'ren! Al komen er nog bonnen bij En met dat al ook zorgen: Bedenkt dan dat op ied'ren nacht Steeds volgt een frisschen morgen. Al zal er nog wat minder zijn En soms nog meer verdwijnen: Tóch blijft de zon onaangetast En achter wolken schijnen. Ze zeggen dat het nieuwe jaar Een hard en zwaar zal wezen; Hoe WIJ dan zijn, dat moeten wij Uit Neêrland's wapen lezen!
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - donderdag 3 mei 1945
369 It's a pitty
Ons Kitty was een leuke meid Van twee-en-twintig jaren; Ze kende wel geen Engelsch maar Zij sprak veel met gebaren. Op zeek'ren dag ontmoette zij, Omdat ze óók wou sjansen, Een leuken, blonden "Canidees" Die vroeg of zij kon dansen. "Wè gère", zei ze toen spontaan En hij kon daaruit snappen, Dat zij heel veel van dansen hield En van "sjooklaade" happen. Zoo gingen zij genoeg'lijk uit: Ze dansten en ze lachten; Ze zeiden wel niet veel, maar zij Begrepen wat ze dachten. Hij bracht haar als een gentleman Naar huis door donk're straten; Hij kneep eens in haar arm, maar oh Ze hield 'em in de gaten!... En vlak bij't ouderlijke huis Wou hij een kusje geven, Maar dáár kwam Kitty niet van in En Billy zat er neven! Zij zei: "No, no!" Hij zei: "Why not?" Maar op haar stuk bleef Kitty; En Billy drong niet verder aan, "Well, it's a pitty!" zit-ie…
VOICI
Nieuwe Tilburgse Courant - vrijdag 11 mei 1945
370 Europa's vrede
Nu is het uit en echt gedaan! Europa heeft weer vrede! De Duitsche tyrannie behoort Voorgoed tot het verleden. Het is wel mooi dat "Nazi's" nu Door "Naties" zijn geslagen, Die steeds de V in hun banier Met reden konden dragen. Na Hitler kwam er nog een man, Die deed heel eigenaardig, Maar was er ooit een kerel als Die Doe-niets zijn naam waardig?! In plaats van't zwarte hakenkruis Weer d'eigen frissche kleuren; Eenieder met Oranje-tooi, Waar wij nu vrij mee geuren. De vlaggen uit, de lichten aan! Wij kunnen weer vrij praten! De landverraders zitten nu, Waar eens hun prooien zaten. En in ons midden weer de Vrouw, Die ons zoo leidt met eere, Rond Wie wij de saamhorigheid Met liefde demonstreeren. Wij zullen in een dankgebed Voor God nu nederknielen En nóóit vergeten hen die eens Voor onze vrijheid vielen. Wij zullen na het feest met kracht Aan het herstel beginnen, Want na den oorlog moeten wij Toch ook den Vrede winnen!
VOICI
|
|
||||
|