INHOUD MAJOIE
CUBRA HOME

© 2017

Stichting Cultureel Brabant (CuBra)  & Ben van de Pol

John Majoie

Journalist

 

Onder redactie van Ben van de Pol

 

4 reportages naar aanleiding van de feestelijkheden ter herdenking van 10 jaar bevrijding

Onder pseudoniem Jan Triborgh


 

Nieuwe Tilburgse Courant - woensdag 27 oktober 1954

 

 

Tilburgse Fist-flitsen 1

 

 

Gedurende zes dagen zal het stadsbeeld mede gesierd zijn door onze Schotse gasten, die, 30 man sterk, de militaire marsch opluisteren en nog eens herinneren aan het roemruchte legeronderdeel, dat mede onze stad bevrijdde. Zij blijken ook bij de huidige jongere generatie zeer populair te zijn. Het hindert niet, dat de conversatie wat "Schots en scheef" is; men (be)grijpt elkaar toch wel!

 

Gisterenavond was er al heel wat belangstelling voor de generale repetitie op het Willemsplein, zodat velen, die dit evenement niet kunnen bijwonen, er toch nog iets van opgevangen hebben. Het ging er "echt" toe en regisseur Van Moorsel werd per abuis zelfs ook al opgepikt door de Duitse officier, die er blijkbaar helemaal "in" was. Hij zag blijkbaar de tekstbriefjes van het spel, waarmee de heer Van Moorsel driftig zwaaide, blijkbaar aan voor een verlopen Ausweis. "Niks mee te maken", zei hij. "Mit!"

 

Achter onze toeziende politie-autoriteiten Eissens en Hannesse, die reeds gisteren moesten beschikken over reservekrachten van hun corps, was inspecteur De Vree voor zowat de laatste maal actief in onze stad. Direct na de feesten gaat hij immers over naar de KRO, maar reeds gisterenavond zagen wij in hem meer de reporter dan de rapporteur.

 

Voldoening lag er ook op het gezicht van Wethouder Piet, die gisterenavond "zijn" tentoonstellingstent inspecteerde op het Piusplein, waar tot diep in de nacht door actieve Tilburgse middenstanders is gesjouwd en getimmerd om tegen hedenmiddag piekfijn voor de dag te komen. Wat wij er slechts van zagen, belooft het een keurige expositie te worden met overzichtelijke stands.

 

Z.M. Willem II staat er thans groener bij dan ooit. Smaakvol is achter het standbeeld een pergola aangebracht met groen en bloemen, terwijl artistieke vakkundigen van de Volt fraaie lantaarntjes hebben geplaatst, die het heus wel zullen doen. De grote man achter de schermen van de feestverlichting is de heer Van Dun van het GEB, die zich heeft uitgesloofd om alles goed (en goedkoop) voor elkaar te krijgen. Hij wist althans, zo vernamen wij, bij de installateurs tot op de kostprijs af te dingen. De verlichting is aangekocht door het Oranje-Comité en zal met medewerking van de Heuvelbewoners nog wel meer gebruikt en mogelijk uitgebreid kunnen worden.

 

Er zijn uiteraard méér mensen, die achter de schermen hard gewerkt hebben, doch practisch dag-en-nacht is tot dusver de laatste weken in touw geweest de heer Bierens van het Gemeentelijk Bureau voor Voorlichting en Statistiek, die zelfs kalm blijft als een kermisexploitant komt klagen, dat zijn tent tien centimeter te onvoordelig staat.

 

Twee oude vrouwtjes uit de Koningswaai stonden gisterenavond te bibberen bij de generale repetitie en bij het (weer) zien der Duitse uniformen merkte een harer op: "Jè, zò was 't krèk. Wè gonge ze toch te keer!" Maar even verder stonden 'n paar kinderen van rond vijftien jaar toe te kijken, waarvan er een zei: "Wè'n flauwe kul toch ammel!" Gelukkig hebben ze nooit geweten hoe flauw het tien jaar geleden was…

 

JAN TRIBORGH

 

 

Nieuwe Tilburgse Courant - donderdag 28 oktober 1954

 

 

Tilburgse Fist-flitsen 2

 

 

Eerst gisteren is het ons opgevallen, dat onze stad ondanks het tekort een heleboel "plisiegenten" heeft, want er waren er 'n heleboel op de been om met de gepensioneerden en de kinderen naar het bevrijdingsspel te kijken. Het viel ons echter op, dat ook de jongere agenten een open en welwillend oog hadden voor de kinderen en dezen zoveel mogelijk vooraan lieten staan.

 

Buitengewoon aardig en parmantig was de show van onze eigen kleine Tilburgse schatjes-van-Schotjes, die in ons land wel een uniek corps vormen en gisteren afdoende bewezen hebben, dat zij in het openbaar mogen optreden. Hulde aan de leiding om deze drum-van-dreumesen zo'n discipline en maatgevoel bij te brengen! Het mooiste applaus vonden wij dat van de echte Schotten, die zelfs als dienstdoend legeronderdeel spontaan en unaniem in de handen klapten. Bravo, Schotjes! Gaat zo door!

 

En ook het aanwezige publiek en allen later langs de straten hebben in de handen geklapt toen het originele Schotse-doedelzak-corps passeerde en optrad. Zo moet 't zijn om uiting te geven aan onze waardering, terwijl men even enthousiast bleek tegenover onze prachtig uitgedoste militairen van de Koninklijke Kapel en de roemruchte Irene-brigade. Dit was alles bijeen een schitterend hoogtepunt in de organisatie van onze feesten.

 

Politie-inspecteur Dick de Vree, die dik-tevree is met zijn benoeming als reporter bij onze KRO, was ook gisteren nog in volle functie bij de uitvoering der geplande ordemaatregelen. Hij wordt nu een collega van ons, terwijl wij ooit bijna een collega van hém waren geworden. Wij vernemen echter, dat men binnenkort uit de buurt moet blijven van de heer De Vree, men vreest, dat hij radio-actief wordt…

 

De gehate hakenkruisvlag, die gisteren binnen het raam van het bevrijdingsspel nog eens werd gehesen, is de enige (gelukkig) welke nog in ons land bestaat. Zij is eigendom van H.M. de Koningin en via "Oorlogsdocumentatie" welwillend afgestaan aan het Tilburgs Comité.

 

Het navolgende werd door ons afgeluisterd aan een feestelijk versierde bar in onze binnenstad. Komt een bekend Tilburgs type binnen - in feeststemming en dus lichtelijk aangeschoten - en vraagt, in de alsdan gebruikelijke hangover-positie, aan een buurman: "Kènde gij mèn?" Waarop de ander direct reageert: "Jè, ik kèn jouw hil goed mènneke!" En de eerste weer ad-remt: "Dan deugde gij òk nie!"

 

En om al deze flitsen op te vangen en dóór te flitsen, vinden wij het veel leuker "incognito" ons onder het feestend publicum te bewegen en met onze persneus nu eens niet overal vooraan te staan en op te vallen. Dan vang je véél meer "feest" op dan vlak bij het feest. Voeluwel? Wij staan soms vlák naast u!

 

JAN TRIBORGH

 

 

Nieuwe Tilburgse Courant - vrijdag 29 oktober 1954

 

 

Tilburgse Fist-flitsen 3

 

 

De Tilburgse feestelijkheden, die mogelijk reeds nu geslaagd blijken - althans in de binnenstad reeds twee avonden veul volk trokken - blijken zelfs belangstelling te trekken uit Uruguay. Gisterenavond althans de zakenman Manuel Pascal uit Montevideo ontmoet, die zich met zijn Tilburgse relatie uitstekend amuseerde en enthousiast was over het folkloristisch vendelzwaaien en vele andere attracties.

 

Op onze "kuier" van gisterenavond zijn wij terechtgekomen in het Tilburgse "amusementscentrum", zeer vlot en vakkundig uitgebaat door Hotel Mulders. Laten we eerlijk zijn: men krijgt niet bepaald de indruk in een "tent" terecht te komen. Men voelt zich in een grote zaal, die keurig is verlicht en ook versierd met mooie bloemenkransen. Onze "loco" met enkele wethouders en comité-leden was er ook! Het gezelschap Martin Erich houdt er uitstekend de stemming in. Er is een intieme "Weinstube" en het geheel lokt tot een aangenaam toeven, om het zo eens uit te drukken.

 

Een keurige indruk maakt tevens de tentoonstellingstent, waar de fine fleur van onze actieve middenstand exposeert. Adje van Oers springt er als een opgejaagd konijn rond en is nog boordevol stunts en nieuwe ideeën. Dhr. Paymans - van Delgijer, weetuwel? - is op de eerste avond iets te ver uit zijn stand geraakt en met een van zijn bekende mikken gewoonweg door de stroom van het publiek meegenomen, waardoor hij eerst via enkele oude Duitse geweren op zijn basis kon terugkomen.

 

Op een gisteren in de "Lindeboom" gehouden persconferentie is ons duidelijk geworden, dat het wolcorso de climax zal worden van onze feestelijkheden en beslist zal uitgroeien tot een Tilburgse traditie. Vooral voor dit evenement wordt hard gewerkt achter de coulissen en als het weer zo zal meewerken als tot dusver - men zat gisteren zelfs op terrasjes - dan wordt dit werkelijk iets groots dat enorm veel belangstelling zal blijken te trekken.

 

Reeds nu zijn in Tilburg diverse bussen-van-buiten gesignaleerd en tegen Zondag wordt alhier "veul volk" verwacht. Inspecteur Martens van onze Verkeerspolitie zit echter niet met de handen in het haar en maakt de indruk deze "stoot" te kunnen opvangen met zijn manschappen, waarvan er velen extra-uren maken. Voor de goede orde in ons aller belang zij het hem echter vergund, dat hij Zondagmiddag reeds om half twee de hele binnenstad moet afsluiten voor alle verkeer.

 

Wanneer wij ons oor te luisteren leggen, zowel bij neringdoenden, kasteleins als publiek, dan krijgen wij den indruk, dat men algemeen voldaan is over de organisatie van onze feestelijkheden en dat er de stemming al "duimendik" in zit. Er is iets "gebeurd en gedaan" om onze tienjarige vrijheid te vieren en te herdenken, de reactie blijkt te steunen op waardering en medeleven. Dit is zeer verheugend. Het heeft de organisatoren moed gegeven hier op verder te bouwen en voor volgende jaren in allerlei opzichten uitbreiding te geven aan de opzet. In Tilburg kan wél wat, is reeds nú bewezen!!

 

JAN TRIBORGH

 

 

Nieuwe Tilburgse Courant - zaterdag 30 oktober 1954

 

 

Tilburgse Fist-flitsen 4

 

 

Om te demonstreren dat de Tilburgse feestelijkheden een dusdanige belangstelling trekken, zij u medegedeeld, wat wij persoonlijk gezien hebben op de Heuvel: een gehuwd man torste zijn kinderwagen, met mogelijk zijn buurman, met kind erin over de hoofden van het publiek heen, om althans binnen tien minuten van het ene punt van de Heuvel naar het andere te komen.

 

In de tentoonstellingstent is gisterenavond binnen drie dagen de 15.000ste bezoeker gecontroleerd, zijnde mevr. v.d. Ouweland van de Korvelseweg. Zij kreeg van de diverse exploitanten zoveel cadeaux, dat ze ze zelf niet mee naar huis kon nemen. In een werkweek binnen drie dagen 15.000 bezoekers trekken zegt toch wel wat!

 

Het is opmerkelijk, dat men gisterenavond het minste publiek verwacht had van alle feestavonden, doch het is zeker, dat het kampvuur minstens 20.000 mensen heeft getrokken, en dat daarna de amusementstent van Hotel Mulder weer vol liep om te luisteren en te kijken naar de capriolen van Martin Erich en zijn bend(e), die er wederom de stemming in bracht.

 

Boven het tentoonstellingsterrein is gisterenavond omstreeks half tien een verschijnsel waargenomen, dat het midden heeft tussen een waarnemingsballon en een zogenaamde vliegende schotel. We zijn er van overtuigd, dat de massa het geheel heeft aangezien voor een stunt van het opgejaagd konijn Van Oers, als symbool van de boven alles zwevende Tilburgse middenstand, die als vertegenwoordiger van deze groep in elk geval binnen drie dagen de 15.000ste bezoeker heeft gefokt.

 

Als een bijzonder succes van de Tilburgse festiviteiten mogen wij vermelden, dat het organiserend comité het gedaan heeft weten te krijgen, dat de Schotse doedelzakband aanstaande Zondag op speciaal verzoek naar Tilburg terugkomt teneinde het unieke wolcorso op te luisteren, ondanks het feit, dat zij Zondagavond weer terug moest zijn binnen het kader van het geallieerde bezettingsleger in Duitsland.

 

Opnieuw zijn wij gisterenavond tot de stellige overtuiging gekomen, dat de Tilburgse bevrijdingsfeesten naar de binnenstad lieden hebben gelokt, die normaliter niet gekomen zouden zijn tot dit uitstapje. Er is ontegenzeggelijk een tendens onder de Tilburgse bevolking om naar het centrum te komen. En dan hoogstens maar te kijken wat er nou weer gaande is. Kortom, er is iets gaande in Tilburg.

 

Indien het in Tilburg ooit zou komen tot een uitverkiezing van een zogenaamde Miss Wol-Tilburg, zouden wij haar kiezen, die gisterenavond in het amusementscentrum de aandacht trok van meerdere leden van het Oranje-Comité.

 

JAN TRIBORGH